ਗ਼ਜ਼ਲ - ਅਮਰਜੀਤ ਹਿਰਦੇ

ਖ਼ੂਨ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਵਾਲੇ , ਦੀਵੇ ਚਾਨਣ ਕਰਦੇ ਨੇ ।

ਦਿਲ ਦਾ ਨ੍ਹੇਰਾ ਦੂਰ ਕਰਨ, ਇਹ ਦੀਪ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਨੇ ।

ਕਰਕੇ ਯਾਦ ਹਬੀਬਾਂ ਤਾਈਂ, ਹੰਝੂ ਪੀ ਲੈਂਦੈ, 

ਦਰਦਮੰਦਾਂ ਦੇ ਦਰਦੀ, ਹੁਣ ਵੀ ਹੌਕੇ ਭਰਦੇ ਨੇ ।

ਭੁੱਲ ਬੈਠੀ ਹੈ ਕਿੰਝ ਜਵਾਨੀ, ਵਤਨ ਪ੍ਰਸਤਾਂ ਨੂੰ, 

ਭੀੜਾਂ ਪੈਣ ਤੇ ਦਿਲ ਦੇ ਬੂਹੇ, ਕਿਉਂ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਨੇ ?

ਕੋਰਸ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ, ਨਾ ਨਾਮ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ,

ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਕਾਲੇ ਪਾਣੀ ਪੀਤੇ, ਘੁੱਟ ਸਬਰ ਦੇ ਨੇ । 

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇਸ਼ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਾਇਆ, ਘੋਰ ਗੁਲਾਮੀ ਤੋਂ,

ਸਾਨੂੰ ਮਾਣ ਉਹ ਤਾਂ ਬੰਦੇ, ਸਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਨੇ । 

ਚੌਰਾਹਿਆਂ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਏ, ਜੋ ਬੁੱਤ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ, 

ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀ, ਹਾਮੀ  ਭਰਦੇ ਨੇ । 

'ਹਿਰਦੇ' ਆਪ ਉਹ ਖਤਮ ਨੇ ਕਰਦੇ, ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ, 

ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ  ਨੇ ਰਿਸ਼ਵਤ ਬਿਨ ਤਾਂ, ਕੰਮ ਨਾ ਸਰਦੇ ਨੇ ।  

- ਅਮਰਜੀਤ ਹਿਰਦੇ